DE ESSENTIE - "Schilderen betekent voor mij, gedreven worden en me laten drijven, het ongevormde een vorm geven. Schilderen betekent veel (ballast) weglaten, zoeken naar de essentie.

Ik wil niet voorwaarts gaan, doch terugkeren. Terug weg-
glijden in een recent verleden, onwetender worden. De beel-
den verstommen en de tijd bevriest. Alleen de verwonde-
ring blijft."

BELANGRIJSKTE
RECENTE
TENTOONSTELLINGEN

2012

2011

2007

2005

2004

2003





2002



2001



2000

1999

1998

WoW Gallery Brussels, "Ivan Popovic - Recent paintings"

A & A, Temporary Contemporary Leuven, "Colour & Skin II"

Kunstverein Schwerte e.V., Schwerte Deutschland

Cultureel Centrum Hasselt, "A kind of Blue" solo

Cultureel Centrum Hasselt, "Kunst in Limburgse Verzamelingen"

Galerie Oost Mechelen, "New Fragments"

Heerlen Nederland, "Buurten" (catalogus) ism C.I.A.P. Hasselt

A & A Gallery Hasselt, "Colour & Skin" Groepstentoonstelling

C.I.A.P. Hasselt solo, "Buurten"

Kunsthuis Theo Hübens Maastricht Nederland, "Kunstgreep"

Ruth Sachse Art Gallery, Hamburg Deutschland

Art Gallery C. De Vos, Aalst

Kunstverein Schwerte e.V., Schwerte Deutschland

A & A Gallery Hasselt, "Duo" met Dirk Claesen

Art Gallery C. De Vos, Aalst

International Art Fair Lineart Gent met A & A Gallery Hasselt

- Kortfilm "Contes Murmurés" door M.Fièvè over het werk van I. Popovic.
- Werk in collectie van o.a. Vlaamse Regering- Provincie Vlaams Brabant en
vele privé collecties zowel in binnen als buitenland.

IVAN POPOVIC
ivan@ivanpopovic.com

KRUISSTRAAT 86
3294 MOLENSTEDE
013 33 63 74

Webdesign by Jacques & Lise
www.jacquesandlise.com

WWW.ARTANDADVICE.COM ARTandADVICE
WWW.CIAP.BE Actuele kunst & Art center
WWW.CCHA.BE Cultuurcentrum Hasselt
WWW.KUNSTVEREIN-SCHWERTE.DE Kunstkring Schwerte
WWW.GALCDEVOS Galerie C. de Vos

DE MUURFRAGMENTEN
VAN POPOVIC
Bert Popelier (1992)

[…] Popovic verwerkt sporen van een recent verleden. Hij ziet in de grootstad Brussel, waar hij werkt, het slopen van oude huizen. Ze moeten vlug plaatsmaken voor hoogbouw, voor naamloze designconstructies. De oude huizen tonen even hun binnenwanden, als de voorgevels pas neergehaald zijn. De kamers vol intimiteit en herinnering worden blootgelegd. Wat verborgen was, staat letterlijk te kijk. Flarden behangselpapier hangen af, soms in meervoudige elkaar gedeeltelijk bedekkende lagen. Opgedroogde vochtvlekken, spatten, ingebeten stofwolken en bleke partijen, waar ooit een prent of foto gehangen heeft, geven aan de wanden een brutale schakering van tinten en materies. Het leven in deze kamers heeft zijn sporen op de wanden achtergelaten.

Die aanblik geeft de voorbijganger een voyeuristisch gevoel. Hij ziet wat hij niet hoort te zien. Hij herkent de gevoelens, wordt herinnerd aan het voorbijstrijken van de tijd, voorbij het individuele leven. Straks is alles weggeveegd. Genadeloos als een noodlot.

Zulke abstracte, met emotie geladen beelden inspireren Popovic. Ze zijn de directe aanleiding voor zijn materieschilderijen. Hij gaat een bijna fysiek gevecht aan met die muren van vergetelheid. De grote muurvlakken brengt hij terug tot het formaat van een schilderij. Een periode van vijftig tot honderd jaar, tijd waarin een bepaald huis in een bepaalde staat bewoond werd, kart hij in tot de tijd nodig om een schilderij te maken. Popovic doet de individuele geschiedenis van het muurvlak, de kamerruimte, de bewoonde tijd over. Hij reduceert, getuigt, sublimeert. Hij legt een vluchtig beeld als tijdsbeeld vast, fixeert. […]